Βαζω σκαλα να πιασω τα ονειρα μου

θα περασω την προσπαθεια μεσα απο το φιλτρο της χαρας.

θα σπρωξω το κουβαρι με το δαχτυλο να ξετυλιχτει πανω στο χαλι...

και θα το κοψω σε μικρα νοητα κομματια.

καθε κομματι που θα τρεχω θα ανταμειβομαι με χαρα...

βαζω σκαλα να πιασω τα ονειρα μου.

photo by kp βεβαιως βεβαιως.

Αξιζει να δουμε...

...στο site του δικου μας k p kαταpληκτικες φωτογραφιες.

photo by k p @ http://www.photo.net/photos/design8r

Χρειαζομαστε τις φαλαινες και εκεινες εμας

Το κλειδι της καρδιας μου...

...ποιο ειναι αραγε;

Αλλο ενα δημιουργημα χωρις συγγραφεα...

Απο αλυσιδωτα mail εφτασε εδω. Απο που ξεκινησε; Αγνωστο. Εnjoy!

Ήταν μια νύχτα του Αυγούστου στην Αμοργό. Η τελευταία νύχτα των διακοπών μας. Το κορίτσι μου κι εγώ αφού τελειώσαμε ένα καραφάκι στο μπαλκόνι, αισθανθήκαμε ότι ενώ εμείς βλέπαμε το ηλιοβασίλεμα με τρυφερές αγκαλιές (καθότι και το ρακόμελο...), εμάς μας έβλεπε η γειτονιά, γι' αυτό και πήγαμε να συνεχίσουμε στο κρεβάτι μας...
Είχε αρχίσει να ομορφαίνει πολύ η ατμόσφαιρα, όταν εκείνη μου είπε: "Δεν έχω διάθεση! Θα 'θελα μόνο να με κρατήσεις για λίγο στην αγκαλιά σου να μου μιλήσεις γλυκά κι ύστερα να κοιμηθώ". "ΕΕΕΕΕΕ;;;" είπα εγώ "Τι λες τώρα;"
Και τότε αυτή μου είπε τα λόγια που τρομάζουν ότι θ' ακούσουν όλοι οι άντρες του πλανήτη, την ώρα που εξωτερικεύουν την ερωτική τους διάθεση: "Οι συναισθηματικές μου ανάγκες ως γυναίκα φαίνεται ότι δεν είναι αρκετές για να ικανοποιήσουν τις φυσικές σου ανάγκες ως άντρα."
Κι όταν γύρισα και την κοίταξα με δυο τεράστια ερωτηματικά για μάτια, συνέχισε: "Δεν μπορείς να μ' αγαπάς γι' αυτό που είμαι κι όχι γι' αυτό που μπορώ να κάνω για σένα στο κρεβάτι;"...
Αποφάσισα ότι το μόνο που μου απέμενε ήταν ο ύπνος.
Την επόμενη μέρα πήραμε το καράβι της επιστροφής. Ομολογώ ότι η ατμόσφαιρα ήταν λίγο βαριά...
Φτάσαμε στο σπίτι και η πρώτη μου δουλειά ήταν να τηλεφωνήσω στο γραφείο για να εξασφαλίσω άλλες δυο μέρες άδειας... "Έτσι για προσορμογή...", τους είπα. Ξέρετε πόσο σκληρό είναι να πηγαίνεις κατευθείαν από το νησί στογραφείο...
Στην πραγματικότητα όμως δεν πήγα στη δουλειά για να έχω λίγο ακόμη χρόνο να μείνω μαζί της.
Βγήκαμε βόλτα για καφέ, φάγαμε κι ένα υπέροχο μεσημεριανό στο αγαπημένο της Κινέζικο και μετά πήγαμε για ψώνια στα μαγαζιά.
Μπήκαμε σ' ένα μεγάλο πολυκατάστημα. Τριγύριζα μαζί της ενώ δοκίμαζε διάφορα πολύ ακριβά φορέματα. Δεν μπορούσε ν' αποφασίσει ποιο να πάρει. "Πάρτα όλα", της είπα και χάρηκε.
Ήθελε καινούρια παπούτσια και της είπα να πάρει ένα ζευγάρι για κάθε φόρεμα που είχε αγοράσει και ενθουσιάστηκε.
Μετά πήγαμε σ' ένα κοσμηματοπωλείο και πραγματικά συγκινήθηκε μ' ένα ζευγάρι διαμαντένια σκουλαρίκια. Συγκινήθηκε ακόμη περισσότερο όταν της είπα να τα πάρει.
Σκέφτηκε προφανώς να με δοκιμάσει γιατί μου ζήτησε και παπούτσια του τένις, ενώ από τένις δεν έχει ιδέα. Προφανώς το βλέμμα μου της απάντησε, γιατί γύρισε και μου είπε: -"Εντάξει, αγάπη μου, εντάξει".
Καθώς κρατούσε στην αγκαλιά της τα φορέματα, τα παπούτσια και τα σκουλαρίκια, είχε φουντώσει από χαρά κι ενθουσιασμό και το πρόσωπό της ήταν γεμάτο χαμόγελο και φλόγα, θαρρείς και κόντευε στην σεξουαλική ολοκλήρωση.
Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: "Νομίζω ότι τελειώσαμε, καρδιά μου. Ας πάμε στο ταμείο." Ήμουν εκτός εαυτού, όταν της είπα: "Όχι, γλυκιά μου, δεν έχω διάθεση."
Το πρόσωπό της άσπρισε και το στόμα της έμεινε ανοιχτό μ' ένα τεράστιο ''ΤΙΙΙΙΙΙ;;;"
Και τότε είπα: "Θέλω απλώς να κρατήσεις αυτά τα πράγματα για λίγο. Οι οικονομικές μου ανάγκες ως άντρα δεν είναι δυνατό να καλύψουν τις αγοραστικές σου ανάγκες ως γυναίκα"...
Και τη στιγμή που φαινόταν έτοιμη να με σκοτώσει, συμπλήρωσα: "Γιατί δεν μπορείς να μ' αγαπάς γι' αυτό που είμαι κι όχι για αυτά που μπορώ να σου αγοράσω;"

Γαμηλιο δωρο...

...απο Ελενα. Απλα αψογο.

70 χρονια σημερα

απο το βομβαρδισμο της guernica

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6583639.stm

Λογω ματαιοδοξιας

Ινδη (το ενα ματι εδω και το αλλο εκει)












Κιτρινη φυλη (σε σταρενιο φοντο).
Η στρογγυλαδα του δεξιου ματιου οφειλεται
στα καυκασιανα γονιδια μου.










Αραπινα (θελω κρικους, θελω κρικους).












Σχολιαροπαιδο (εκεινο το καλοκαιρι
ειχα κατσει πολυ στον ηλιο).










Και ενας Δομινικος βεβαιως, βεβαιως.
Δεν βγαινει σε γυναικεια εκδοση.
Ευχαριστω Γιαννη για το modelling.

Τα χιλια μου προσωπα

αρσενικο












ζωγραφισμενη απο mucha












ζωγραφισμενη απο modigliani












ζωγραφισμενη απο botticelli













πρωταγωνιστρια σε comics manga












κατοικος του πλανητη των πιθηκων












μικρο, μικρο παιδακι











γρια, γρια, γυναικα











http://morph.cs.st-andrews.ac.uk/

πασχαλιατικο αποσπασμα

- γεια σου, τι κανεις;

- καλα.

- με λενε καπο, εσενα;

- γεια σου καπο. εμενα με λενε μαρια.

- εδω μενεις;

- οχι, ηρθα να δω μια φιλη.

- κι εγω ηρθα εδω με καποιες φιλες. τις γνωρισα χτες εκει που δουλευω.

- αχμ.

- ωραια ειναι εδω. καλο πασχα!

- μιλας ελληνικα;

- κατι λιγα. η γιαγια μου ηταν ελληνιδα, απο την αρμπαροριζα.

- αχα.

- η αδερφη μου εμενε στην φτερη για χρονια.

- τωρα;

- τωρα μενει στο αιζεν, μαζι μας.

- εκει γεννηθηκες;

- ναι. η μαμα μου ειναι μαρονια και ο μπαμπας μου ελληνας αλλα ειναι μαλακας.

- δηλαδη;

- μας παρατησε οταν ημουν δεκα χρονων. μενει με μια γυναικα με καλη δουλεια, αρχιτεκτονα, ετσι εκεινος δεν χρειαζεται να δουλευει. απο τα σαρανταπεντε του σταματησε και δεν κανει τιποτ'αλλο παρα να το παιζει ομορφος και μπον βιβερ.

- και η μητρια σου τι του βρισκει και καθεται μαζι του;

- ειναι καλη γυναικα. την αγαπαω τη μητρια μου. και συ εισαι καλη κοπελα.

περναει το χερι του πισω απο την πλατη μου και το ακουμπαει πανω στον ωμο μου. δειχνω δυσαρεστημενη και μαζευεται.

- σε ενοχλησε αυτο που εκανα;

- ναι.

- θελεις να φυγω;

- οχι αλλα ειμαι λιγο κουρασμενη.

- και γω πολυ κουραζομαι, δουλευω σεφ σε ενα εστιατοριο, μολις ξεκινησα. στην προηγουμενη δουλεια οι συνθηκες ηταν δυσκολες. με κατηγορησαν, να φανταστεις, οτι εκλεψα φαι και το πηγα σπιτι μου. αλλα ευτυχως σε τρεις μερες φευγω παω αιζεν, θα δω τη μαμα μου. εχω εξι μηνες να τη δω.

- χαιρεσαι πολυ βλεπω.

- την αγαπαω πολυ τη μαμα μου. οταν ειχε ερθει εδω κοιμομασταν στο ιδιο κρεβατι. και την αδερφη μου την αγαπαω πολυ. ο πατερας μου ομως μας φερθηκε πολυ ασχημα. οι γονεις μου με εστειλαν εσωκλειστο στο σχολειο. περασα πολυ ασχημα. σαν στρατιωτακια μας ειχαν. οταν κανω εγω παιδια θα τα μεγαλωσω διαφορετικα. θα τα αφησω να κανουν οτι θελουν και θα τα στειλω να ταξιδεψουν σε πολλες χωρες να αποκτησουν εμπειριες. θελω πολυ να αποκτησω οικογενεια μαρεσουν τα παιδια, μπλα μπλα μπλα...

μετα απο κανα δυο ωρες το πασχαλινο παρτυ σχολασε και βγηκαν οι κουβαδες και οι σφουγγαριστρες.

εκφραζω την εκπληξη μου για ενα περιεργο ειδος σφουγγαριστρας που κυκλοφορει:

- περιεργη σφουγγαριστρα, πλακα εχει.

- ειναι καλη, καθαριζει πολυ καλα. εχω μια τετοια στο σπιτι. αμα θελεις παμε να παρεις κι εσυ, ξερω που τις πουλανε. ειναι και φθηνες, μονο πεντε ευρω. μαρεσει η καθαριοτητα. το σπιτι το εχω παντα τακτοποιημενο, δεν μου αρεσει η ακαταστασια.

φευγοντας...

- θελω να σου τηλεφωνησω.

- μην μου τηλεφωνησεις γιατι φευγω.

- α, καλα.

και τα δυο δεν γινονται. ή φλερτ ή ψυχαναληση. διαλεξε και παρε...

και τι φλερτ...

εναν παρομοιο μονολογο αντιμετωπισα και το καλοκαιρι στο πλοιο.

σαν οι αντρες να ειναι συνεννοημενοι μεταξυ τους να πετανε τυποποιημενο δολωμα στις γυναικες με προδιαγραφες 'για υποψηφιες νυφες που ζητουν εναν καλο οικογενειαρχη, κουβαλητη και πατερ φαμιλια, καθαρο, καθως πρεπει που αγαπαει ως επι το πλειστον την οικογενεια του και εχει σκοπο να χαρισει στα παιδια του οτι του χαριστηκε και οτι στερηθηκε. και βεβαια, θα αγαπαει τη γυναικα του οπως τη μαμα του, δηλαδη με παθος'.

και η γυναικα μεσα σ'ολα αυτα; ποιος ειναι ο ρολος της;

δεν με ρωτησες τιποτ'αλλο παρα μονο το ονομα μου, αν ειμαι καλα και αμα μενω εδω.

ξερεις, προκειται να παντρευτω σε ενα μηνα αλλα αφου δεν ρωτησες να μαθεις για μενα δεν το εμαθες ποτε...

Haris Alexiou-To tango tis Nefelis

Στο τηλεφωνο

Πολυ συχνα οι συζητησεις με τους γονεις περνανε απο μια φαση
χαλασμενο τηλεφωνο να το πω, σχεδιαζω χωρις τον ξενοδοχο να
το πω ή το αλλο το - τι κανεις Γιαννη; - κουκια σπερνω;

ενα παραδειγμα επικοινωνιας τετοιου ειδους ειναι και το παρακατω:

-ελα μαμα, τι κανεις;
-καλα
- ο μπαμπας ποτε φευγει για το νησι;
- την παρασκευη. θα παρει και το αμαξι σου μαζι.
-τι; γιατι;
-ε να, για να μην κουβαλαει το δικο του που ειναι και μεγαλο και το ξαναφερνει πισω για το γαμο. αφου εσεις θα ερθετε μετα το γαμο στο νησι.
- και ποιος σου ειπε οτι θα ερθουμε μετα το γαμο στο νησι;
- α, δεν θα ερθεται κατευθειαν; καλα. εγω του ειπα του πατερα σου να παρει το μικρο αυτοκινητο. ελεγε και κεινος να μη βαζει και βγαζει το μεγαλο στα καραβια.
- μα εγω το χρειαζομαι το αυτοκινητο. τοσες δουλειες εχω να κανω, ολοκληρη μετακομιση, κουβαλημα των πραγματων για το γαμο. μα πως κανονιζετε χωρις να με ρωτησετε; δωσε μου τον πατερα μου να συνεννοηθω.
- αχ, θα θυμωσει αμα μαθει οτι στο ειπα !!!

Αυτη η ιστορια ειχε χαπι εντ. τελικα το αμαξι θα μεινει στον τοπο του αλλα ποσες και ποσες αλλες ιστοριες καταληγουν σε αλυτες παρεξηγησεις.

ετσι απλα συμβαινουν πολυ συχνα μεγαλες παρεξηγησεις. κανονιζουμε χωρις τους αλλους για τους αλλους. και ενω μαθηματικα οι συμπεριφορες μας μας οδηγουν σε ρηξη δεν μπορουμε να την αποτρεψουμε συνηθισμενοι χρονια ολοκληρα να λειτουργουμε με ενα συγκεκριμενο τροπο οσο καταστροφικος και ναναι για ολες τις πλευρες.

και τα μυστικα; αχ, αυτα τα μυστικα! κρατανε τα σκηπτρα στις συμπεριφορες που οδηγουν στην πνευματικη απομακρυνση των μελων μιας οικογενειας.
- μην του πεις οτι στο ειπα.
- μου ειπε να μην σου πω οτι μου το ειπε.
και πως θα συμπεριφερομαι φυσιολογικα ξεροντας κατι που υποτιθεται πως δεν ξερω;

Οταν οι ιδεες κυκλοφορουν ελευθερα

Τα παρακατω νοητικα απαυγασματα ηρθαν με το ηλεκτρονικο ταχυδρομειο. αραγε θα μαθουμε ποτε ποιος τα σκεφτηκε;


Aν δεν θέλετε να έχετε γιους και κόρες, κάνετε έρωτα με την κουνιάδα σας, για να έχετε μόνο ανίψια.
Όλα τα μανιτάρια είναι εδώδιμα, με τη διαφορά ότι κάποια μόνο μια φορά.
Να είστε καλοί με τα παιδιά σας, γιατί αυτά θα επιλέξουν το γηροκομείο σας!
Οι φίλοι πηγαινοέρχονται, ενώ οι εχθροί συσσωρεύονται.
Αν ο έρωτας είναι τυφλός, πρέπει να πας πασπατεύοντας.
Αν η γυναίκα ήταν καλή, θα είχε μία και ο Θεός. Αν η γυναίκα ήταν πιστή, τότε ο διάβολος δεν θα είχε κέρατα.
Κάποιοι άνδρες αγαπούν τόσο τη γυναίκα τους που, για να μην τη φθείρουν, χρησιμοποιούν γυναίκες άλλων.
Χειρότερο από ένα χαλίκι στο παπούτσι είναι ένας κόκκος άμμου στο προφυλακτικό.
Αν μια μέρα νοιώθεις άχρηστος και καταθλιμμένος, θυμήσου ότι μια μέρα ήσουν το πιο γρήγορο σπερματοζωάριο του κόσμου.
Οι προϊστάμενοι είναι όπως τα σύννεφα, όταν εξαφανίζονται, κάνει υπέροχο καιρό.
Η ιεραρχία είναι όπως το ράφι, όσο πιο ψηλό, τόσο πιο άχρηστο.
Το μέλλον σου εξαρτάται από τα όνειρά σου. Μη χασομεράς λοιπόν, πήγαινε να κοιμηθείς.
Ο έρωτας είναι όπως η γρίπη, μας πιάνει στο δρόμο, μας οδηγεί στο κρεβάτι.
Οι άνδρες θα έλεγαν λιγότερα ψέματα αν οι γυναίκες τους έκαναν λιγότερες ερωτήσεις.

αντε στην υγεια μας, zoaki

Ψητω ψαρακι στα καρβουνα για το zoaki καθως προετοιμαζουμε τον ουρανισκο μας στις καλοκαιρινες γευσεις. μου θυμισε και ενα σκηνικο που εξελιχθηκε πριν καμμια δεκαρια χρονια (ποπο, πως περναει ο καιρος). η προ-προηγουμενη σχεση μου εψηνε ψαρακια, καλη ωρα, και τα αλοιφε κατα τακτα χρονικα διαστηματα με λαδολεμονο. πανω σε ενα απο αυτα τα αλειμματα του ηρθε η ιδεα να βαλει τα ψαρακια να μιλανε: 'αχ, τι ωραιο λαδακι, αχ, αχ, δροσια. και αυτο το λεμονακι ανασταινει και νεκρους' και αλλες τετοιες ψαροκουβεντες. και πως ημουνα παλι απορροφημενη απο τις σκεψεις μου, που για μερικα δευτερολεπτα νομιζα οτι μιλουσανε οντως τα ψαρια. και αυτο που μου εκανε εντυπωση δεν ηταν οτι μιλουσανε ετσι γενικως και αοριστως αλλα οτι μιλουσανε ενω ηδη βρισκοντουσαν πανω στη φωτια! αμα δηλαδη τα ακουγα να μιλανε μεσα στη θαλασσα θα μου φαινοταν φυσιολογικο;

σημ: το ψητο χταποδι σερβιριστηκε σαν ορεκτικο συνοδευτικο στο ουζο που προσφερεται à volonté.

αντε στην υγεια μας, zoaki.

Eρωτα...

...εισαι καλυτερα τωρα;

Εφτασεεεεεεεεεεεε...

...ενα μαγαζι σοκολατακια για να καλμαρει η ασημενια την πεινα της.

For κατουρημενη ποδια

Gilbert & George Piss on Blood 1996

Γκαφας εγκωμιο

κι εκει (ξανα) που εβγαζα φωτοτυπιες στο μαγαζι πανω απο το μηχανημα

βαλε φυλλο πατα κουμπι γυρνα φυλλο ξαναπατα κουμπι ερχεται ενας και μου λεει: 'δουλευετε εδω;'

αφηρημενη και μαστουρωμενη απο τη ραδιενεργεια που εξεπεμπε το φωτοτυπικο του απαντησα πως ναι νομιζοντας οτι με ρωταει αμα βγαζω φωτοτυπιες στο συγκεκριμενο μηχανημα για να με διακοψει και να τυπωσει κατι δικο του στα γρηγορα.

και αφου ημουνα ετοιμη να τον παραπεμψω στο παρακατω μηχανημα με ρωταει αν μπορει να μιλησει με τον υπευθυνο του μαγαζιου.

παιρνω (επιτελους) γρηγορες στροφες και του δειχνω την υπαλληλο που ηταν ακριβως πισω και διαγωνια μας λεγοντας του ταυτοχρονα: 'απο κει'.

διαλεξτε το τελος της ιστοριας που σας ταιριαζει:

α) να ταν κι αλλο β) κι οποιος καταλαβε καταλαβε γ) κι οποιος καταλαβε να μας πει και μας δ) αλλα λογια ν'αγαπιομαστε ε) τι κανεις γιαννη; κουκια σπερνω ή στ) την κουρτινα 2.

ARTIST: Kansas
TITLE: Dust in the Wind

I close my eyes Only for a moment, then the moment's gone
All my dreams Pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind All they are is dust in the wind
Same old song Just a drop of water in an endless sea
All we do Crumbles to the ground, though we refuse to see
Dust in the wind All we are is dust in the wind, ohh
Now, don't hang on Nothing lasts forever but the earth and sky
It slips away And all your money won't another minute buy
Dust in the wind All we are is dust in the wind
All we are is dust in the wind Dust in the wind
Everything is dust in the wind Everything is dust in the wind
The wind

http://www.youtube.com/watch?v=TN8GZwrOSD8

Μ'αρεσει το saumon χρωμα

Και στο αλλο χερι ενα λουλουδι

κι εκει που κρατωντας την κοιλια μου δεν εβλεπα την ωρα να γυρισω σπιτι να ξαπλαρω στην αιωρα που εχω μονταρει σε μια γωνια στην αποθηκη, λεω: 'ρε, δεν περναω και απο της λειλας; μπορει να εχει και καμμια σοδιτσα. τι να μου κανουν οι πεντε που κατεβασα στης τρελοφαντασμενης;' πλησιαζοντας μου σπασε η μυτη απο τις μυρωδιες. λουλουδια να δει το ματι σου. εμενα, βεβαια, με περιμενε ενα μπουμπουκι λεμονιας (χωρις κουκουτσια). το φερα κι αυτο και το εβαλα μεσα στο ποτηρι διπλα στην οδοντοβουρτσα.

Mε το δωρο μου στο χερι...

...πηρα τα μπογαλακια μου και μαζευτηκα σπιτι.
τι κραιπαλη ηταν κι αυτη.
αντε και του χρονου...

Had way too much sweets!

Το καταστημα παραμενει εκτακτως και προσωρινως κλειστο λογω βαρυστομαχιας

Τα τρωγαμε με την τρελοπαρεα στης τρελοφαντασμενης

φοτο flickr απο ishrona

bjork - bachelorette

http://www.youtube.com/watch?v=x5nNfbTS6N4

μετα την πανδαισια χρωματων η αγαπημενη bjork σε νοσταλγικους τονους

I'm a fountain of blood In the shape of a girl You're the bird on the brim Hypnotised by the Whirl Drink me, make me feel real Wet your beak in the stream Game we're playing is life Love is a two way dream Leave me now, return tonight Tide will show you the way If you forget my name You will go astray Like a killer whale Trapped in a bay I'm a path of cinders Burning under your feet You're the one who walks me I'm your one way street I'm a whisper in water Secret for you to hear You are the one who grows distant When I beckon you near Leave me now, return tonight The tide will show you the way If you forget my name You will go astray Like a killer whale Trapped in a bay I'm a tree that grows hearts One for each that you take You're the intruder hand I'm the branch that you break

Μια καρδια καραμελα

amo(r)

A pa pa pa pa pa pa pa pa

τι χρωματα ειν'αυτα α α

Λιγο ακομη χρωμα...

...για να φτιαξουν και τα κεφια

Δυο φωτογραφιες για την ...amo

Mου αρεσουν οι συμπτωσεις

Το ξερω οτι το εχω παρακανει με τα χρωματα του καλοκαιριου αλλα σαν πεισματαρικο παιδι δεν μπορω να κανω αλλιως παρα να παραθεσω αλλη μια φωτογραφια σχετικα με το θεμα. και αυτο γιατι εκει που εντυνα καλοκαιρινα ιστολογιο και κρεβατι, μαζευα συγχρονος και χειμερινα. ακουμπαω, λοιπον, ασυνηδητα τις κιτρινες γκετες πανω στη μπλε κουβερτα για να τις μεταφερω και τις δυο στο πλυντηριο. και βεβαια οταν διαπιστωνω τον χρωματικο συνδυασμο κοντοστεκομαι και αποθανατιζω το φαινομενο!

Οποιος γυριζει ανακαλυπτει...

...το βιβλιο του μικρου πριγκηπα στο διαδικτυο
http://www.phys.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/antoine_de_saint-exupery_le_petit_prince/o_mikros_pringhpas.htm

Και το κρεβατι...

...ντυθηκε στα χρωματα του καλοκαιριου

Καρφιτσωνω το λεμονανθο στα μαλλια μου...

...και μπαινω μερα με την ημερα ολο και περισσοτερο μεσα στο καλοκαιρι, ερωτα!

Η λεμονια ντυθηκε τα χρωματα του αιγαιου...

...και ατενιζει με ανυπομονησια το καλοκαιρι

Απο μια προτροπη-επιθυμια της amo...

Προλογος
... παραθετω μια φωτογραφια, ενα μικρο κομματι, απο τον προσωπικο μου χωρο.
Νταν νταν νταν νταν (μουσικη υποκρουση απο τα σαγονια του καρχαρια).
Κυριως θεμα
κατ'αρχην, ηθελα να βαλω τη φωτο κατω απο τον προλογο αλλα ουτε αυτο ξερω να κανω. υπαρχουν περιθωρια για πολυ βελτιωση που ερχεται σιγα-σιγα (χψψψψψψψψ, χψψψψψψψψ).
Ξεναγηση
Το αντικειμενο που καταλαμβανει τον πιο πολυ χορο ειναι ο πρωτος (και τελευταιος μου) υπολογιστης γραφειου. Ειναι της γενιας του 2000 και διαθετει φοβερα δυνατο επεξεργαστη αλλα πασχει απο μνημη (οπως η ιδιοκτητρια του δηλαδη ακριβως). Μετα απο μια θριαμβευτικη καριερα εχει αποστρατευτει και φερει το ονομα 'παππους'. Μεσα του κρυβεται ολο το ηλεκτρονικο μου βιος. Εκτελει δηλαδη χρεη αποθηκης. Επειτα απο μια επισκεψη μου σε ιταλικη πιτσαρια αποκτησε την καταπληκτικη χαρτοπετσετα-σεμεδακι με τους μουσικους της comedia del arte.
Διπλα στο στομα του παππου (τα ηχεια εννοω) η μολυβοθηκη φιλοξενει τον duffy duck (το alter ego του ερωτα;) που περιμαζεψα μεσα απο ενα καλαθι στο super market.
Τον τοιχο και το κουτι πισω απο το οποιο κρυβεται το ρολοι της γαλλικης δεη, στολιζουν κυριως φωτο θαλασσινες και δη με δελφινια. Το υγρο θεμα συντροφευουν δυο αρκουδιτσες ερωτευμενες (ετσι θελω να πιστευω), δυο ανθρωπακια ερωτευμενα (αδιαμφισβητητο γεγονος) και δυο αγγελακια που αγαπιουνται. Α, υπαρχει και μια καρτ-ποσταλ απο μια χορευτικη δραστηριοτητα του μουσειου μοντερνας τεχνης beaubourg στην οποια ακομα δεν κατορθωσα να παω. Λεπτομερεια: η ακρη της φωτο διπλα στο ερωτευμενο ζευγαρακι κατω απο το αεροπλανακι οπου φαινεται το χερι του γιαννη γυρω απο ενα τεραστιο ποτηρι weisbier. Στην υγεια μας!
Επιλογος
Αυριο θα βαλω τα αντικειμενα που βρισκονται πανω στο κουτι στη σειρα και θα πω δυο λογακια για την ιστορια του καθενος (ποπο σασπενς).

Το παιχνιδι των πεντε λεξεων

η ομορφια που προκαλουσε το αρωμα της δεν αφηνε ιχνος αμφιβολιας. αυτη θα ηταν η αιτια της επαναστασης του. εκανε ενα βημα μπροστα και μεμιας αποστατησε απο τα πρεπει που ειχε επιβαλει στη ζωη του.

Η vampiria http://dusk-and-her-embrace.blogspot.com/ προτεινε στους φιλους της, αλλά και σε όποιον άλλο διάβασε -και ευχαριστήθηκε- το post που εγραψε εκεινη με τις λεξεις που πηρε, να γράψει τη δική του ιστορια με τις λέξεις: ομορφιά, άρωμα, ίχνος, βήμα, αποστατώ.

Επειδη μου αρεσε η ιστορια της και επειδη δεν εχω παιξει στο παιχνιδι και επειδη μαρεσε η ευκαιρια που μου εδωσε αυτη η back door man προσκληση δημιουργησα το παραπανω κειμενο.

Εκτακτο παραρτημα

Εεεεφημεριδεςςςς

Οι γαλλοφωνοι επισκεπτες αυτης της σελιδας προτρεπονται να καταφυγουν στο μπλογκακι της ευας http://adam-et-eva.blogspot.com/ και να διαβασουν το ποστ που φερει τον τιτλο 'ne rien laisser derrière soi΄. θετει ευλογα ερωτηματα που χρηζουν απαντησης. θα επιμεληθω μεταφραση στο αμεσο μελλον (υπαρχει γραφειοκρατικο κολλημα με την αδεια και τα δικαιωματα του εκδοτη προς το παρον).

σημ. η ευα ειναι στα δεξια της εικονας. αριστερα της ο αδαμ.

Τα ονειρα

και αφου εβαλα τον βρεγμενο ιστο αραχνης για φυλαχτο και μια ονειροπαγιδα για να μην ισχωρησουν τα κακα πνευματα στη διηγηση βαλθηκα να περιγραψω ενα απο τα πιο περιεργα ονειρα που θυμαμαι να εχω δει ποτε.

Ετοιμαζομαστε με τον πατερα μου να παμε στο εξοχικο που εχουμε καπου κοντα στη θαλασσα. θα παιρναμε μαζι μας και το κοριτσακι μιας γνωστης μας, αποστολη την οποια ανελαβα προσωπικα να φερω εις περας. οταν ηρθε η ωρα να φυγουμε παιρνω το κοριτσακι στην αγκαλια και χωρις πολλα-πολλα κιναμε για το εξοχικο. οταν ηρθε η ωρα να κοιμηθει συνειδητοποιω οτι δεν εχω φροντισει να παρω μαζι μας καποια αλλαξια ή οτιδηποτε αλλο θα ηταν χρησιμο κατα τη διαρκεια της παραμονης μας εκει. τοτε σκεφτηκα πως σε αντιθεση με το πως αντεδρασα, η μητερα της μικρης ειναι πολυ επιμελης και φροντιζει ολες τις λεπτομερεις ωστε να μη λειψει ποτε τιποτα στη μικρη. ενιωσα αμφιθυμια μετα απο τις σκεψεις αυτες, αμφιθυμια του στυλ 'μαρεσει που η κυρια αυτη ειναι οργανωτικη αλλα λατρευω επισης και τον αυθορμητισμο μου'. τελικα, τα βρηκαμε και το κοριτσακι κοιμηθηκε φορωντας το φανελακι του. no trouble, λεμε.
Η επομενη σκηνη με βρισκει στην παραλια διπλα στο γιαννη, στην ακροθαλασσια. μεσα στη θαλασσα κοσμος πολυς κολυμπαει και χαιρεται. ειναι και η κουμπαρα μας μεσα και τσαλαβουταει με συντροφια τον θανασση βεγγο. ξαφνικα, με πιανει μια μελαγχολια σαν να μην ανηκω εκει. γυρναω στο σπιτι με την επιθυμια να ασχοληθω με τη μικρη. γυρω απο το κρεβατι της γυναικες πλεκουν και με αποτρεπουν να την ξυπνησω. κοιταω και βλεπω μια πατατα κομμενη σε 4-5 κομματια. τα αγγιζω αλλα δεν ανταποκρινονται. παω πιο κοντα και βλεπω το ενα, το πιο αποκομμενο απο τα αλλα, να αναπνεει. καθησυχαζομαι. η μικρη ειναι καλα αλλα ... εχει γινει πατατα.

... μετα απο προτροπη της τρελοφαντασμενης.