η καλη μου una mama μου προσφερε ενα κανατι λεμοναδα ολοφρεσκη κι ολοδροση για το παιχνιδι με το πανω σε ποια αντικειμενα θα θελαμε να δουμε γραμμενο το ονομα του blog μας - ή το ονομα μας εννιοτε αλλα να μην εκτεθουμε κιολας-
κι ετσι σημερα σερβιριζομαστε.
ωραιο ηχο κανουν τα παγακια καθως γλιστρανε απο το κανατι στο ποτηρι.
αντε στην υγεια μας!
ευχαριστω una mama!
14 σχόλια:
Σπιτική, βέβαια;! :-)
oh yes!
Eυχαριστούμε για το κέρασμα :)
να σαι καλα μαριλενα
την δροσια του να χεις που λεγαν και οι παλιοι :)
μαρακι στην υγεια μας!!!
οταν ειδα αυτην την φωτογραφια εσενα εφερα στο νου μου...δροσερη και λεμονατη!
σου ανηκει ολοκληρωτικα...
φιλια!!!
ευχαριστω πολυ una mama :)
ηδη εχω καταναλωσει απιστευτες ποσοτητες!
γλουπ, γλουπ, γλουπ, κανω οταν περπαταω :p
φιλιαααα!
Καλημέρα πολύ ωραίο το δώρο μου άρεσε και μου έφερε στο μυαλό το καλοκαίρι....!
kai xoris anthrakiko :o)
τρελοφ μου, καλοκαιρακι στο μπαλκονι, ναι!
---------
ειντζελ, ετσι. ειναι διακριτικο μειγμα!
Καλημέρα. Ζήλεψα και πήγα και αγόρασα μία, άλλα δέν ήταν αυτό που περίμενα, παρά μιά φρικτή απομιμηση, και έτσι έμεινα με την όρεξη....
θέλω κι εγώ παγάκι!!!!!
καλημέραααα!
αχ βρε αλεξη, καμμια φορα τα φανταστικα εινια πιο ομορφα απο τα αληθινα γιατι τα φτιαχνουμε οπως θελουμε εμεις.
αραγε, μπορουμε να κανουμε την φαντασια πραγματικοτητα και να βαλθουμε να στιβουμε λεμονια;
σιγουρα βοηθαει η μνημη να μας επαναφερει μια γνωστη, ομορφη γευση.
να π.χ. τωρα θυμηθηκα πριν καιρο ειχα πιει μια εξαισια σπιτικη λεμοναδα.
αν δεν ηταν 3000 μιλια μακρια θα την ξανααναζητουσα τωρα!
------------
mist, καλημερα!
τι εγινε; τελειωσαν τα παγακια;
εφτασεεεεε...
μιαμ μιαμ, μαρία λεμονάτη μου το όνομα σου μου αρέσει πάρα πολύ και αυτό το ποστ το δικαιώνει και με το παραπάνω!
τώρα σε αφήνω γιατί πρέπει να φτιάξω λίγη λεμοναδα :))
καλοπιοτη φωτεινουλα :)
Δημοσίευση σχολίου