Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

μια μπλε τεραστια πεταλουδα


Mια απο τις πρωτες μου παιδικες αναμνησεις με βρισκει στο καθιστικο του παλιου σπιτιου να φοραω ενα μπλε πουλοβερ με μια τεραστια μπλε πεταλουδα στη μεση και απο κατω ενα λευκο καλσον. Χειμωνας, η σομπα αναμενη. μια παλια σομπα με μπουρι και χωρο για ενα βραστηρα και αντενες για να απλωνουμε μικρα υφασματα να στεγνωσουν. θαλπωρη και η οικογενεια μαζεμενη τριγυρω να ζεσταινεται και να κανει ο καθενας τα δικα του, ο μπαμπας, η μαμα, εγω και η γιαγια. πιο πολυ απ'ολα θυμαμαι την μπλε τεραστια πεταλουδα και την αισθηση θαλπωρης που ενεπνεε η συντροφια εκεινη...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τι ομορφη αναμνηση...η ασφαλεια και η θαλπωρη του σπιτιου σου που γινεται εντονοτερη οταν ειναι χειμωνας κι ολα περιστρεφονται γυρω απο την εστια, ειτε τζακι ,ειτε σομπα...

εγω θυμαμαι τα καστανα που ψηναμε πανω σε μια σομπα, τον πατερα μου που εφτιαχνε τσάι του βουνου και προσθετε μεσα κονιακ και αλλα πολλα...

maria λεμονατη! είπε...

η αναμνηση σου una mama συνοδευεται απο ομορφες και εντονες μυρωδιες. και τι μυρωδιες...μυρωδιες που μπορεις να τις πιεις...να τις νιωσεις οσο περισσοτερο γινεται.

aqua είπε...

Οσο μεγαλώνουμε τόσο μεγαλύτερη κι η ανάγκη να γυρνάμε πίσω.Τότε που όλα ήταν γεμάτα χρώματα ,μυρωδιές
τρυφερότητα κι ανεμελιά.
Κράτα ζωντανή την πεταλούδα σου !

leila είπε...

μιά ω-ραια πεταλούδα!

maria λεμονατη! είπε...

θα κρατησω ζωντανη την ωραια μπλε πεταλουδα με τις κοκκινες πιτσιλες που πετα μεσα στον κηπο και μας χαμογελα!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Είδες τί γλυκειά αίσθηση είναι οι όμορφες μνήμες;

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

maria λεμονατη! είπε...

ναι, ετσι ειναι γλαρενια οι ομορφες αναμνησεις...γλυκια αισθηση. και ποσο μαλλον οταν ειναι σπανιες...

Ανώνυμος είπε...

πανέμορφη θύμηση!!!
να την κρατήσεις...
και θάναι έμπευση και συντροφιά, θαλπωρή να σε ζεσταίνει..
όπου κι αν είσαι..

Όμορφη μνήμη!!!

καλό σου βράδυ.

υ.γ.
χαίρομαι που πάλι εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Σόμπα και ακτίνες για να απλώνουμε ρούχα ...πόσα χρόνια πίσω με πήγες.

Άλλη εποχή.

Η πεταλούδα ακόμα υπάρχει ...κάπου στο βάθος της ντουλάπας ξεχασμένη?

Γεια σου λεμονάτη μου

maria λεμονατη! είπε...

θα την κρατησω mist, ιδιως τις κρυες νυχτες του χειμωνα :p
χαιρομαι που σας ξαναβρισκω.

---------------

ειδες, τρελοφ; τα χρονια περνανε και σε ορισμενους τομεις οι αλλαγες ειναι ραγδαιες...σομπα τοτε, τωρα καλοριφερ.

δεν ξερω που βρισκεται η πεταλουδα τωρα. μαλλον πεταξε να ζεστανει και αλλα κοριτσακια :)

If...ιγένεια είπε...

Όμορφες αναμνήσεις..

maria λεμονατη! είπε...

hey! hallo if...igeneia, καλωσορισες.
ναι, ναι τις κραταω στο σεντουκι διπλοσφραγιστες μη φυγουν γιατι δεν ξαναγυρνουν.

Μαριλένα είπε...

Πόσο όμορφο αυτο το ποστ.
Μα πόσο πολύ όμορφο.

Μου θυμιζει τον Μεγάλο Μωλν, αν το έχεις διαβάσει του Αλαίν Φουρνιέ (αν θυμαμαι καλά).

:)