Σάββατο 7 Απριλίου 2007

Το φιλι της αναστασης...

... με συγκινει.

17 σχόλια:

eva είπε...

Μαράκι μου το μπλόγκ έχει κάνει θραύση βλέπω... ούτε η Θεοπούλα τέτοιο πράγμα! Όσο για 'το φιλί της Ανάστασης' μου προκαλεί βαθειά μελαγχολία. Δεν ξέρω γιατί; Τραπέζι, οικογενειακές καταστάσεις, γιορτή, φιλιά από αγαπημένους ανθρώπους, παιδική ηλικία, δώρα, αρνιά, ζεστά πρωϊνά Κυριακής, πασχαλινά κουλούρια με ένα φλυτζάνι γάλα, τσουρέκι αφράτο να το κόβεις με τα δάχτυλα και να μην μπορείς να σταματήσεις, μυρωδιές από γέλια και κοκορετσάκι αχνιστό,...

eva είπε...

Μία είναι η εξήγηση: ΠΕΙΝΑΩ μάλλον

maria λεμονατη! είπε...

Eυακι, νομιζω οτι βρηκες την ακρη του αινιγματος. Με τη Θεοπουλα μοιραζομαστε την ιδια ανοια. Μαλλον πουλαει!
Περα απο την πλακα(που κανουμε πολυ, παρεπιπτοντως) βλεπω να διαγραφεται ενα φοβερο παρειστικο μελλον που ευχομαι να μην πτοησουν ουτε οι προφητειες του νοστραδαμου.
Φιλια!

maria λεμονατη! είπε...

Για να δουμε φετος που θα φιληθουμε τα δυο μας τι θα νιωσουμε;
συγκινηση; μελαγχολια; βαρεμαρα; ερωτισμο; εκσταση; νευρα;

maria λεμονατη! είπε...

Α, και πουσαι; θα φαμε καλα!

leila είπε...

τσουπ εκεί που κάνατε διαλογο τα δυο σας ξετρύπωσε και η Leila .. Λύθηκε το μυστήριο λοιπόν.. μαζί θα περάσετε την Ανάσταση! Αχα! Μόνο μη τα φάτε όλα .. αφήστε κάτι και για μας!!
Καλή Ανάσταση κορίτσια!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας κορίτσια πέρασα και γω να σας ευχηθώ καλή Ανάσταση , φάτε όσο θέλετε , δώστε φιλιά και αγάπη στους γύρω σας και νιώστε ευτυχία..

Καλή Ανάσταση και η φωτό που έβαλες είναι γεμάτη οικογενειακή θαλπωρή...!

Την αγάπη μου

david santos είπε...

Hello, Maria! (name latino)
Thank for you work, very nice, and have a good weekend.

Ανώνυμος είπε...

Να πουμε του κυρίου Santos ότι το όνομα Μαρία είναι Εβραϊκό και το πήραν όλοι οι χριστιανοί απο την μητέρα του Ιησού ή να τον αφήσουμε στην πλάνη του ?
Σιγα μη το Μαράκι μας είναι Λατίνα κύριε Σάντος...Ελληνίδα είναι και έχουμε παλαιότερο πολιτισμό φίλε απο εσάς που μας αντιγράψατε , αντε μη τα πάρω βράδυ που είναι...
Μαράκι πες του καμία κουβέντα του David που έχει και εβραϊκό όνομα και ο ίδιος.

Αρί-μαρί είπε...

Αχ αυτό το φιλί της Ανάστασης...
Πάλι νοητά το έδωσα στον καλό μου μια και λείπει...
Αλλά έδωσα ένα πολύ πολύ μεγάλο φιλί στην μανούλα μου για τα υπέροχα καλούδια που ετοίμασε!!!
Χρόνια πολλά Μαράκι!!!

Αρί-μαρί είπε...

Και μην ξεχάσω ε?
Φρρρρρρρρρρρρρρ........

leila είπε...

φρρρρρρρρρ και να και η Λέιλα να ευχηθεί! Χρόνια πολλά λοιπόν και του χρόνου να είμαστε κάλα!! Πώς τα περάσατε; Προσπαθήτε να συνέρθετε από το πολύ μαμ;
Τί συγκίνηση νιώσατε την Ανάσταση; Προσωπικά παρακολούθησα και όλη τη λειτουργία μετά, το ξενύχτησα και σήμερα, τρελαθήκαμε στο κατσικάκι! Φάγαμε πολύ αλλά το κατευχαριστηθήκαμε τουλάχιστον..

eva είπε...

Μπράβο! Χαρά στο κουράγιο σου Λέιλα... που παρακολούθησες όλη τη λειτουργία! Θέλει κότσια... εμείς πήγαμε φέτος σε Ρώσσικη εκκλησία. Ήταν πολύ κατανοικτικά.

maria λεμονατη! είπε...

Trelofantasmeni, για μια ακολα φορα αποδεικνυεται ποσα πολλα κοινα εχουμε με τις αλλες (μονοθειστικες) θρησκειες και μοιραζομαστε μια κοινη αρχη και αυτα που μας ενωνουν ειναι περισσοτερα απο αυτα που μας χωριζουν. Και εσυ τα λες σωστα οτι το ονομα εχει ριζες εβραικες και ο Δαβιδ σωστος ειναι που το ονομαζει λατινικο καθως το χρησιμοποιουν πολυ οι λαοι της μεσογειου. Ειδα στο ιντερνετι οτι μια απο τις γυναικες του προφητη (στη μουσουλμανικη θρησκεια) λεγεται Sarah (αλλο εβραικο ονομα απο κει). Θα μπορουσα να ειμαι ελληνιδα-λατινα εραστης.

maria λεμονατη! είπε...

Ο δαιμονας του τυπογραφειου ξαναχτυπησε... ακομα και οχι ακολα στην πρωτη σειρα.

maria λεμονατη! είπε...

Ασημενια, ευχομαι του χρονου να δωσεις αναμεσα σε απειρα φιλια και το φιλι της αναστασης απο κοντα στον αγαπημενο σου. Η μανουλα σου παντως πρεπει να ξετρελαθηκε απο τη χαρα της με το πασχαλιατικο φιλι που ελαβε (αν κρινω απο τη δικια μου που παθαινει μια συγκινηση καθως οι ανταλλαγες φιλιων λαμβανουν χωρα σε αραια χρονικα διαστηματα). Φρρρρρρρρρρρρρρ...............

maria λεμονατη! είπε...

Λειλα, εμεις σκασαμε στην εκκλησια στο παρα 2 και ηταν σαν βουβος κινηματογραφος καθως δεν υπηρχαν μεγαφωνα. Ξαφνικα, ειδαμε αναμενα κερια και αναψαμε και εμεις. Επαθα και πολιτισμικο σοκ και δεν ηξερα πως να πω 'χριστος ανεστη' στα ρωσσικα ή στα γαλλικα στους ανθρωπους που μας δωσανε το φως. τελικα ειπα 'χριστος ανεστη' ελληνικοτατα και σκασαν ενα αμηχανο χαμογελο. αντε και του χρονου! και ετσι μες το χασιμο δωσαμε και ενα φιλι. οι γυρω μας, απ'οτι προσεξε η ευα, αρχισαν να φιλιουνται πολυ αργοτερα πραγμα που δεν προσεξα γιατι ειχα το νου μου να βρω ενα φιλο που ειχε παει πιο νωρις και ηταν χαμενος στο πληθος.