πηρα τα λεμονια και πηγα στον λεξιτυπο

http://mvlassop.wordpress.com







οχι αλλη ταλαιπωρια
οχι αλλη αμφιβολια
οχι αλλο μπερδεμα
οχι αλλη συγχιση

ναι στην ευκολη προσβαση

καβαληστε το συννεφο

τι τρελα κουβαλαει ο ανθρωπος στο κεφαλι του...

και πως μια κουβεντα μπορει να τα αλλαξει ολα.
ετσι μια μπλογκοφιλη με εκανε και σκεφτηκα οτι τα σουρτα φερτα στην μπλογκοπολη - γιατι ειπαμε δεν ειναι πια χωριο - κοστιζουν και χρημα και χρονο.
χρημα γιατι το να διατηρεις τεσσερα σπιτια εχει εξοδα και χρονο για τις μετακινησεις απο το ενα στο αλλο.
ετσι αφου εκανα το κεφι μου και τα ανοιξα τεσσερα, μπορω τωρα να παω να κουρνιασω στο ενα, το μαυρο, που ειναι και πιο εξοτικ χωρις απωθημενα...

ευχομαι οι αλλαγες να ειναι μονιμες να μην αποτρελαθουμε εντελως.
μα τι στο καλο, τρελος παπας με βαφτισε;
μαζευτε με...
οπου δεν πιπτει λογος, πιπτει ραβδος.
αμα ξαναεκτροχιαστω μην με λυπηθειτε.

παμε λοιπον, εδω

γαστριμαργικες αλχημιστικες ακροβασιες

χτες εφαγα καγκουρο!

απροσδοκητα, σε εστιατοριο με βαση τη γαλλικη κουζινα.

το ονομα αυτου coupe gorge δηλ. λαιμητομος!

οψη βοδινου, γευση κουνελιου σε μια βραδυα που περιλαμβανε, αναμεσα σε αλλα, και σουπα απο τσουκνιδες με μπεικον, νοστιμοτατη.

η οικογενεια adams βγηκε παγανια...

τηλεκατευθυνση

αυτη τη βδομαδα ντυνομαστε αγιοι βασιλιδες και την αραζουμε στο κοκκινο δωματιο

Λεω να την κανω σιγα-σιγα

Oι εργασιες τελειωσαν, ολα τα δωματια του μπλογκοσπιτου ανοιξαν και λειτουργουν κανονικα, εχουν παρει τη σειρα τους.
Οποτε ειπα κι εγω να παρω μερικες μερες διακοπες να ξεκουραστω απο τα βαψιματα και τα μερεμετια.
Ετσι θελω να λεω γιατι η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη. Εχω αφησει πολλες εκρεμοτητες πισω και πρεπει να βιαστω.
Θα επανελθω δριμυτερη (ετσι λενε, ετσι λεω κι εγω).
Ως τοτε σας αφηνω με το ομωνυμο τραγουδακι
Φιλια.

ενα ανεκδοτο σκετη πραγματικοτητα

Ηδη βγηκαν τα πρωτα ανεκδοτα για το φαινομενο των Ζωνιανων.

Διαλεξα το καλυτερο, κατα τη γνωμη μου, απ'οσα ελαβα χτες με το ηλεκτρονικο ταχυδρομειο και σας το παρουσιαζω.

Αποκαλυπτηρια.

Κατεβασμα σεντονιου

Κοψιμο κορδελας

Et voilà!

Ενας Ζωνιανός είναι στο αεροδρόμιο και τον σταματούν στο τελωνείο.

- "Τι έχετε μέσα στην τσάντα σας;", ρωτάει ο τελωνειακός.

- "Κομπιουτεράκια...", απαντάει ο Ζωνιανός.

- "Κομπιουτεράκια; Μπορείτε να μου τα δείξετε;"

- "Αμέσως", λέει ο Ζωνιανός.

Ανοίγει ο τελωνειακός και μέσα βρίσκει όπλα, μαχαίρια, σφαίρες, χειροβομβίδες κλπ.

- "Αυτή η τσάντα είναι γεμάτη όπλα, κύριε!!!", του λέει.

Και ο Κρητικός: - "Στα Ζωνιανά με αυτά κάνουμε τους λογαριασμούς!"

Σωστος!

Υ.Γ. Το πιασατε το υπονοουμενο της αφισας; Εγω οχι ακομα...

υπογειες διαβασεις * υπεργεια περασματα

αγαπητοι συνταξιδιωτες,

ανοιξα τωρα τελευταια δυο νεες συραγγες μεσα στην μπλογκοπολη.

χαρη στην φρεσκια και δυναμωτικη λεμοναδα της una mama δε, τα σκαψιματα εγιναν πιο εντατικα και τα δωματια στα οποια βγαζουν οι συραγγες ειναι ετοιμα και σας περιμενουν να τα τιμησετε με την παρουσια σας.

δεν ξερω που οφειλεται αυτη η ακατασχετη επιθυμια μου να ανοιγω τρυπες. μαλλον μαρεσει να πηγαινω απο λουλουδακι σε λουλουδακι σαν την μελισσουλα ή απο πετρουλα σε πετρουλα διασχιζοντας ενα ποταμακι.

ετσι εφτιαξα ενα φανταστικο σπιτι με τεσσερα δωματια. το ενα στο αλλο οδηγει σαν τις ρωσικες κουκλες. ειναι γιατι μου αρεσει η ιδεα του δαιδαλικου αρχιτεκτονηματος, της λαβυρινθοδους κατασκευης.

καλημερα.

με μεγαλη μου χαρα σας παρουσιαζω το πρωτο δωματιο του σπιτιου. ειναι αυτο μεσα στο οποιο βρισκομαστε τωρα. πιο παλιο, ξεπροβαλει απο τη θαλασσα. σαν την γοργονα, μονο που εκεινο τυλιγει την ουρα του γυρω απο το χερι του και βαδιζει στη στερια με ποδια ανθρωπινα.

ακουμε μουσικες στο μωβ δωματιο και ζεσταινομαστε μπροστα στο τζακι του κοκκινου δωματιου.

το βραδυ αποκαμωμενοι χανομαστε στην αγκαλια του μαυρου δωματιου, εκει που φιγουραρουν σκιες στον τοιχο, την μορφη πιεροτων και αρλεκινων φερουσες.

απο αλλο υλικο φτιαγμενο το δωματιο τουτο.

ενα παραμυθι πριν τον υπνο.

καληνυχτα.

μετα τιμης,

ο blogoποντικας

το δωρο της una mama!

η καλη μου una mama μου προσφερε ενα κανατι λεμοναδα ολοφρεσκη κι ολοδροση για το παιχνιδι με το πανω σε ποια αντικειμενα θα θελαμε να δουμε γραμμενο το ονομα του blog μας - ή το ονομα μας εννιοτε αλλα να μην εκτεθουμε κιολας-

κι ετσι σημερα σερβιριζομαστε.

ωραιο ηχο κανουν τα παγακια καθως γλιστρανε απο το κανατι στο ποτηρι.

αντε στην υγεια μας!

ευχαριστω una mama!

η μαρια-λεμονατη! και...

...η βαρκα της














...τα βιβλια της














...ο πινακας της

αφου καταφερα να ξεπερασω την αγνοια μου περι ηλεκτρονικων επεμβασεων, σας παρουσιαζω τα αντικειμενα πανω στα οποια θα μου αρεσε να φιγουραρει το ονομα μου. ξεκινησα απο το περισσοτερο στο λιγοτερο εφικτο.

μια βαρκα θα την παρω δεν μπορει που θα μου παει.

τωρα, να γραψω ενα βιβλιο φανταζει λιγουλακι δυσκολο. ξεκινησα ενα κεφαλαιο αμφιβολου λογοτεχνικης αξιας πριν δυο χρονια. με τους ρυθμους αυτους για να το συνεχισω και να το τελειωσω πρεπει να γινω μαθουσαλας...

αυτος ο πινακας του jean-léon gérôme φερει τον τιτλο 'jeunes grecs faisant battre des coqs' (μτφ. νεαροι ελληνες βαζουν τους κοκορες να τσακωνονται) και ειναι πολυαγαπημενος μου. δεν θα μπορουσα ποτε να τον ειχα φτιαξει γιατι πολυ απλα δεν μπορω να ζωγραφισω τιποτα παραπανω απο σπιτακια, βαρκουλες και δεντρακια.

ευχαριστω την una mama και τον island που μου εδωσαν την ευκαιρια να ζησω για λιγο το ονειρο μου.

κλαπ, κλαπ, κλαπ, κλαπ, καλπ, εεε, κλαπ, κλαπ...

ceci n'est pas un video

κλικαρεις να ξεκινησει, σηκωνεσαι απο την καρεκλα και λικνιζεσαι μονη ή με αυτον που αγαπας. το καλυτερο δε, ειναι να γεμισεις την μπανιερα με αφρολουτρο και να φυσας φουσκες δεξια και αριστερα. μετα θα ερθει ενα συννεφακι να σε παρει. θα σε ανεβασει ψηλα και θα σε παει βολτα πανω απο λιβαδια, θαλασσες, βουνα, πολεις και χωρια. οποια στιγμη το θελησεις, με ενα σαλτο θα βρεθεις στην αγκαλια του ανεμου που θα σε προσγειωσει απαλα και παλι στη γη. τι λες;

εκκληση για βοηθεια

http://www.off-road.gr/PNphpBB2-viewtopic-t-8038.html

Ανασκοπηση, ευχη, γιορτη

ξανθια (καμμια σχεση αλλα ειναι φετιχ) αιθερια υπαρξη (οπως ακριβως το λεω) διασχιζει το διαδρομο με κατευθυνση προς το βημα.

ο ηχος των ψηλοτακουνων παπουτσιων της ηχει σαν παλιο ρολοι τοιχου, τικ τακ, τικ, τακ, και κανει το χρονο να κυλαει νωχελικα βαδιζοντας προς μια γλυκια προσμονη.

οι παρευρισκομενοι, μελη του τοπικου συλλογου γλυπτικης, ειναι ενα κοινο ανομοιογενες και γι'αυτο ακρως ενδιαφερον.

οικογενειαρχες, δημοσιοι υπαλληλοι και επιχειρηματιες, ανθρωποι που ασχολουνται με τη γη και τις τεχνες, εργενιδες εκτελεστες (πιο γνωστοι ως executives), θυματα της μοδας (fashion victims αν θελετε, ακουγεται πιο sic)

θα μιλησει για την μεχρι τωρα εμπειρια της ως μελος της ομαδας. θα πει οτι εχει μαθει πολλα απο αυτο το ατελειωτο παρτυ. οτι την εξιταρει η ζωη που υπαρχει εκει εξω και ζουζουνιζει σαν τις μελισσες στο μελισσι.

και πως τωρα πια οταν στριμωχνεται μαζι με αλλους συνταξιδιωτες σε ενα βαγονι τρενου δεν θα δυσανασχετει παρα μονο θα σκεφτεται πως ισως με καποιον απ΄αυτους που βρισκονται εκει διπλα της εχει βιωσει στιγμες ανεμελιας, εχει θαυμασει τα κειμενα τους, εχει σχεδον ακουσει τον γαργαρο τονο της φωνης τους οταν βλεπει να εχουν γραψει στην οθονη καλημερα.

η αφορμη για τις σκεψεις αυτες βρισκεται εδω, στη μεση της καλοκαιρινης διακοπης και τις ευχες για μια ευτυχισμενη υπολοιπη ζωη παρεα μαζι του, την ευχη για χρονια πολλα τον δεκαπενταυγουστο, τις δυο φωνουλες που ψαχνανε σημαδι ζωης, την αλλη φωνουλα που ηρθε απο αλλου.

ξεροκαταπιε, ηπιε μια γουλια νερο, χαμογελασε και κατεβηκε απο το βημα, τικ, τακ, τικ, τακ...

L'arbre de l'amour

L'amour est ravissant.
Il joue avec les ombres de l'âme et de la vie, mais parfois il fait un peu mal sur la peau de l'expérience.

Love is splendid. It plays with the shadows of the soul and life but occasionally it hurts on the skin of experience.

O ερωτας ειναι εκθαμβωτικος. Χαριεντιζεται με τις σκιες της ψυχης και της ζωης αλλα καμμια φορα λαβωνεται πανω στο δερμα της εμπειριας.

Π + Μ

καλη εβδομαδα

καθε κατεργαρης στον παγκο του